Wat is pijn
Definitie en overzicht
De internationale associatie voor de studie van pijn gebruikt de volgende definitie: "Pijn is een onplezierige, sensorische en emotionele ervaring die gepaard gaat met feitelijke of mogelijke weefselbeschadiging of die beschreven wordt in termen van een dergelijke beschadiging."
Laten wij teruggaan naar de wieg van onze beschaving en de Griekse arts Rufus van Ephesus aan het woord laten. Deze dokter beschrijft dat je bij pijn veel kunt afleiden uit het gedrag van de patiënt: "uit steunen, schreeuwen, zich van de ene zijde op de andere wentelen, radeloosheid, de manier van liggen, kleur, vermagering, de beweging van de handen. Want die verraadt direct waar het pijn doet." Ook waarschuwt hij de arts dat er patiënten zijn de "niet minder geraffineerd pijn simuleren dan de acteurs die op het toneel hun jammerkreten slaken."
In de tweede eeuw bewees Galenus dat hij een geniaal arts was: "Pijn is wat de patiënt voelt." Hij maakte onderscheid tussen spanningspijn, kloppende, zware, scherpe, stekende, verdovende en zwerende pijn. De aangetaste, pijnlijke zone werd grondig onderzocht op pathologische veranderingen om tenslotte de oorzaak van de pijn te achterhalen.Galenus begreep dat pijn door zenuwen naar het ruggenmerg geleid wordt en dat pijn in de hersenen waargenomen wordt. Hij beschouwde het ontbreken van pijnsensatie als een psychische stoornis of als een teken van hersenschade. Natuurlijk interpreteerde hij deze gegevens in context van zijn tijd: de vier Humores.
De inzichten van de artsen uit de oudheid bleven twee millennia opgang maken; zelfs Descartes in de jaren 1600 dacht nog steeds over pijn als een eenvoudige reflex:
Deze tekening toont dat Galenus bijna hetzelfde dacht als Descartes 1400 jaar later.
Het grote probleem is dat deze visie nog 3 eeuwen als de specificiteit theorie van pijn gangbaar bleef tot in 1965 Melzack en Wall de poort controle theorie van pijn poneerden. Tot dan was er alleen "echte" pijn: pijn met weefselschade en "pijnklachten" zonder aantoonbare weefselschade waren in ieder geval niet "echt" en deze patiënten werden op zijn best niet ernstig genomen, op zijn slechtst gewoonweg beledigd.
Voor wie meer in de neurofysiologie van pijn geïnteresseerd is, kan hier klikken: